σαββατιαίος

-α, -ο, Ν

σαββατικός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Σάββατο + κατάλ. -ιαίος* (πρβλ. μην-ιαίος). Η λ., στο θηλ. σαββατιαία (επιθεώρησις), μαρτυρείται από το 1897 στην εφημερίδα Ακρόπολις].